Hatice Elveren Peköz
Yıldızları sayarken ayışığında,
Bir saç tokamla bezbebeğim vardı elimde.
Birden nasıl, neden demeden,“büyüdün” dedi büyükler.
Sonra ansızın yüreğime bir gül düştü.
Gülleri tuttum içimde hiç büyümemiş çocuk mezarlarına ektim.
Ruhum yeniden firarda idi…
Suskun yüreğimde, sonsuz ayazlar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda