Hazan mevsimi geldi, döküldüm yaprak yaprak
Kalbimi parça parça, eden senin dil yarim..
Ne kadar yaşasak da, son durak kara toprak
Boş ver yalan dünyaya, sen her zaman gül yarim..
Vurulmuştum görünce, senin o gül yüzüne
Simsiyah saçlarına, birçift kara gözüne
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta