Alıştım kırılmalara; cam parçaları, kalp delinmeleri ve düş bozgunları
Yine de acıyor kırılan her parçam, kolum, kanadım, yürek ve düşlerim
Kendime uzak bir kente gömülüyorum, gitgide bir cenaze marşıdır bu
Çalınan. Galiba bir durgunluk yaşıyorum ben de işte kırık parçalarımla
Ne doğurabiliyorum dölütümü keserek, ne de sevişmesiz ön uykularda
Bir eski devrimle çalkalanıyor kırıklarım, yalnızca saçımmış dökülen!
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
