Dönülmez akşamın son ışığında
Sevdayı kanırtan kör bir bıçaktır ayrılık
Her gece kapından geçerken ben,
Bir pencere kadar kırılgan olur
Bir perde kadar savrulgan
Bir kapı kadar yakındır
Bir zil kadar davetkar
Her gece kapından geçerken
Tinerci bir çocuk olurum ben
Elleri sevda kokan
Gözlerimden akan yaş değil
Benden kaçışındır köşe bucak
Her gece kapından geçerken
Evsiz bir ihtiyar olurum ben
Sendeki sayrı kalbimi ararım
Yüzümdeki çizgiler yıllardan değil
Sensizliktendir elbet
Her gece kapından geçerken ben
Kalbimden kalbine akan
Bir Ab-ı hayattır hasret!
Bir zerre bakışına
Kanarım...
Kayıt Tarihi : 30.3.2011 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ab-ı hayat içimizdeki sevginin bize verdiği ölümsüzlüktür.Çünkü biz sevgi varsa varız.Sevgi yoksa yokuz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!