Gül kurusu akşamların ardından batarken gün,
O simsiyah hasretlerin geceye düşer rengi,
Başlar garip gönüllerde yürek yakıcı hüzün,
Ne gülmeye sebep kalır ne hayatın ahengi.
Mazinin mahzenlerinde yıllanan hatıralar,
O nemli kokularını sindirir gecelere,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
