Gül İle Bülbül Şiiri - Serhan Keserlioğlu

Karanlıklar aymaz oldu,
Deli gönül gamla doldu,
Gül misalin tenin soldu,
Ömür denen bir gün imiş.

Bilemedim neredesin,
Aşk denilen dere desin,
Yürek içi yare desin,
Sevda denen bir gül imiş.

Kime sorsam bilemedim,
Böyle dilek dilemedim,
Yağmak dursun çilemedim,
Gönül denen bir çöl imiş.

Bir nefeslik dünya malı,
Biraz çırpı,biraz çalı,
Cennetlerin tek bir dalı,
Katre denen bir göl imiş.

Seninle dünya da cennet,
Sensizlik ruhumda cinnet,
Var yaşadığımı zannet,
Serhani bir bülbül imiş.