Oysa herkes biliyordu,
Seni ne çok sevdiğimi.
Duvarları vardı kalbinin,
Yıkılmaz kalelerin.
Bakardım hep uzaktan,
Haberin yoktu varlığımdan.
Gözbebeklerin ışıldardı,
Mutlulukları yaşatan.
Kaçak göçek kaçardım sana
Sıkılsam,usansam dünyadan.
Unuturdum ne varsa,
Payıma düşen acıdan.
Bir kır kahvesi,hep aynı yer,
Saçında kırmızı gelincik.
Sarardı sevgin sıcacık,
Sen sığındığım sığınağım.
Yapamadım, tutunamadım.
Son tren de kaçıp gitti.
Gül çiçeğim ayrılamadım,
Seni ardımda bırakamadım.
Son gülüşüm ömrünce,
Hediyem olsun,son emanet,
Üzmesin hayat seni
Gül çiçeğim ayrılık vakti.
Hamiye Gül
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 16:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bestelenmiştir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!