Kurumuş yeşermez gönül bağlarım
Yağdır Rahmetinden sel bize doğru
Bülbül gibi feryat eder ağlarım
Dallarından gönder gül bize doğru
Hiç gazel dökmesin bağımda dallar
Açmadan soluyor sevdiğim güller
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
