Duvardaki guguklu saatin ihtiyar kuşu., yorgun kanadı ile iteleyip açtı içinde yaşadığı ahşap kutunun kapağını... Başını dışarı çıkardı ve ötmeye başladı... Kendince çok doğru bir zamandaydı...
'guguk-guguk-guguk'
. ,
Ayaklarını uzattığı koltukta elindeki haftalık resimli çizgi roman dergisini okumakta olan küçük çocuk., gözünü dergiden ayırıp duvardaki guguklu saatin ihtiyar kuşuna çevirdi...
--- Bu neden hala ötüyor ki burada diye düşündü... Arka bahçeye bakan duvara çivi çaktım ya onun için... Kutusunu da alıp sırtına gitsin orada ötsün ötebildiği kadar...
. ,
Duvardaki guguklu saatin ihtiyar kuşu., çocuğun düşüncelerini okur gibiydi...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var