Gri Şiiri - Harun Tolga Peker

Beli açıkta kalmış
Bir ikindi vaktinde
Son otobüs
İlk durağa yaklaştığında
Hava griye çalarken
Pikapta hiçbir şey çalmıyordu,
Tamamen umutsuzluk
Yığınla hayal kırıklığı
Kütür kütür isyan vardı şiirde...

Anlamını yitirmiş
Elma şekerinin
Kırmızılığını kana buladılar,
Dudaklarda haykırış,
Kulaklarda korkaklık,
Pencerelere üfleyecek
Nefesler aranıyordu
Gazete ilanlarında,
Ve sen;
Eylülün yedisine
Nazar boncuğu oluyordun...

Kırkı çıkmış bir cesetten
İstediğim soruların cevabını alamadım
Dün akşam üzeri
Üstüme mutluluk yağarken,
Sıcaktı hava cehennemdi,
Hava günahtı,
Sen güzeldin,
Sen çirkin,
Sen mübarek...

Hiçbir renk hiçbir kişiliğe uymuyorken,
Göğüs hizasında bir kaç harfin oluşturduğu
Bir ömür vardı,
Adı aşktı
Kırmızıydı,
Çifti kişiye düşen tek renk,
Bir kalbe düşen dünyaydı...

Dört duvar arasına sıkıştırılan,
Ayaklarından vurulmuş
Üç kırık sandalye,
İhtilallerden nasibi almış
Üç yırtık poster,
Charlie Chaplin hala gülüyor,
Şarap şişesinin etrafı
Mumdan hapishane,
Orman bakanlığından tescilli
Yeşil bir halı,
İnceden inceye naif
Sessizlik,
Duvardan intihar eden
Kireçler,
Bütün duvarlar yoğun bakımda...

Karşımda oturan bir çift göz
Yaşadıklarından burkulmuş,
Dokunsam ağlayacak
Dokunsam haykıracak
Dokunsam savaş çıkacak
Ahh bir dokunsam;
Biliyorum..
İkimizde öleceğiz...