Gözyaşımı hep saklarım, kimseler görmesin diye,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Ondan ne bir sevgi gördüm, ne o aşktan izler kaldı,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Gülüşüyle pür neşeydi, erişilmez o bir şeydi,
O mânâlı bakışlarla, bir yay gibi beni eğdi,
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta