Gözyaşımı hep saklarım, kimseler görmesin diye,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Ondan ne bir sevgi gördüm, ne o aşktan izler kaldı,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Gülüşüyle pür neşeydi, erişilmez o bir şeydi,
O mânâlı bakışlarla, bir yay gibi beni eğdi,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var