Bazen kelimeler düğümlenir de anlatılmaz o şehir,
Kim bilir kim var kim kalmış?
Nerede yitirdim kendimi hiç bilmem Ankara’m,
Yalnızlığa vurgun şehrim,
Kim bilir ne haldesin nerdesin?
Kaybettiğim benliğimin içindesin bilirim,
Bazen gözyaşımın aktığı yerdesin,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
