O sarsılmaz sandığın,
surlar yıkılınca,
Toza döndü,
kırılıp sırça saraylar.
Çatlatır sırları,
en ufak bir sarsıntı,
Bir divane oldu,
gözündeki kahramanlar.
*
Coşup gürleme,
kabilenin renkleriyle,
Sönüp gitti ne çare,
hikmetin ışığı.
Bu kapısı kilitli,
mabedin önünde,
Neydi vuslatın,
kapalıyken o dergah?
Kayıt Tarihi : 21.6.2025 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!