Ahenk ile dönerken her zerrem, unutmuşum,
Hayat denen şu resimde, her renge eş olmuşum
Meğer mil çekilmiş gözlerime,
Bilmeden siyaha tutulmuşum.
Geç fark ettim,
Ellerini bıraktığım yeri nede çabuk unutmuşum.
Şimdi yavaş yavaş sararırken akşamlar,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta