Gözlerin Uzak Bir Kıyı Şiiri - Gülay Özd ...

Deniz kenarında bir
gün batımında güldüm sana;
taşa sorsan dile gelirdi o an,
suskunluğum bile seni söylerdi.

Dalgalar, taşları yıkayacak kadar şahit,
her gelişinde biraz daha eksiltti beni.
Islak kumda adın kaldı,
ben yürüdüm, izlerim sana döndü.

Rüzgâr saçlarımı değil,
aklımı savurdu omuzlarıma.
Bir cümle söyleyecektim,
boğazımda sen oldun.

Gözlerin uzak bir kıyı gibi duruyordu,
yaklaştıkça çekilen.
Ben orada kaldım,
gitmenin senden önce öğrenildiği yerde.

Seni ne kadar özlediğimi
denize sordum,
cevap vermedi;
"çünkü sevmek, bazen
susmaktır" dedi.
18.12.2025
~ Gülay Özdemir ~