Gözlerin Şiiri - Serpil Koçar

Gözlerine bakıp durdum her gün hayaller kurdum
Duygularım sersefil haldeyken gözlerinde kayboldum
Şükürle avunup geçerken yıllar ben sende hayat buldum
Gözlerine kapıldım bakışlarında saklandım ben senin

Bilseydim gözlerinde eriyip tükeneceğimi
Bakar mıydım acaba o gözlerine uzunca
Ummanlar kadar derin uçsuz bucaksız
Daldım İşte gidiyorum gözbebeklerinde

Bir boşluktayken yüreğim gördü gözlerini
Hayatı tesbih yapmış ya sabır çekerken
Bakışlarının girdabına kapıldım ben senin
Hayatın kahpeliklerini yok saydım gözlerinde

Kaç kara kışın ardından geldin sen bana
İnan bilmiyorum tek gerçeğim oldu gözlerin
Bahar'ın cıvıltısını coşkusunu getirdin gönlüme
Gözlerinde uçuşur durur kalbimin kelebekleri

Olmayan şansı mutluluğu verdin sen bana
Bakışların mehtabım güneşim ayım oldu
Kirpiklerin ok oldu saplandılar yüreğime
Aşka olan inancımı kaybetmişken çıktın karşıma

Gözlerin hayat verdi, renk kattı yaşantıma
Şiir kokuyordu bakışların buram buram
Yazmamak gözlerine ihanet olurdu sevgilim
Suç benim değil bu kadar güzel olmasaydı gözlerin
Dalıp da kaybolmazdı bu yürek bakışlarının deryasında

Gözlerinle girdin ömrüme ansızın benim oldun
Bakma bana öyle yar bakışların okşuyor yüreğimi
Bak şiir olup dökülüyor kalemimden mısralara
Başkasını görmeyecek kadar kör ettin beni sevgilim