Cemalinden cemalime akseden akşam zümrüdü yeşili ,kamaştırıyordu gözlerimi.
İris bir ahenk vermişti nurdan dünyaya,bahara
nişaneydi kokusu ve elvanlığı.
Ne meşrik ne mağrib ne de şimal ve cenub daha önce şahit olmadı mutabık ikiliğe .
Tam merkezi simsiyah bir benle mühürlü, zulmetlere nur saçiyordu emiyordu retina.
Kara parçası beni salık veriyordu en verimli kahverengini.
Yüz ölçümü ağır basan yeşil rabıttı kahverengi
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta