Atlasın Kayıp Sayfası Şiiri - Poyraz Özbey

Bir taşın nabzında saklıdır ilk söz;
duymaz kulak, işitmez rüzgâr.
Yalnızca gecenin en sessiz anında
bir yıldız düşer yeryüzüne.

Adını bilmediğim kapılardan geçtim,
her biri başka bir sır sakladı.
Zamanın parmak izlerini gördüm
çamurun içinde, suyun yüzünde.

Gözlerin—
henüz yazılmamış atlasların kıyısı;
yaklaştıkça genişleyen,
uzaklaştıkça kanayan bir muamma.

Ve ben,
dizelerimin gölgesinde saklı bir seyyah;
her mısra bir kapı aralar,
ama hiçbir kapı ardına kadar açılmaz.