Dün sabahı beklerken uyuyakalmışım.
İçimde bir sokak çocuğundan ödünç aldığım,
Ne bir bayram heyecanı ne de çaresizlik vardı.
Bir telaşe kaplıyordu zaman geçtikçe.
On iki çanları daha gürültüyle vurduğunda,
Her çan sesi; bir damla yaş, bir parça umut.
Umut, umut değildi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
