Gözlerden açılan kapılar

Ben,
İki evlat anasıyım,
Bir ana babanın
Kıymetli evladıyım.
Eşim, gelinim,
Bacıyım ,kardeşim, arkadaşım,
İş yerinde amirim, çalışanım...
Rollerim çoktur benim
Bazen oynamayı bırakır,
Kalemimi alır yazarım.
Süslü laflar edemem,
Gecenin sessizliiğinde duyduğumu,
Gündüzün telaşında gördüğümü yazarım..
Hiç çirkin yüz görmedim,
Gözlerden açılan kapıları yazarım.
Benlikler konuşunca,
Kırılan gönülleri yazarım.
Bir adamın
Yoksul anıları gelir aklıma;
Çiğ bulgura kaşık sallar, yazarım.
Yusuf'un düştüğü kuyudan,
Bir çilekeşin,
Sırtına sardığı yükün altından yazarım .
Gazze yanarken
Ölüme meydan okuyan çocukların gözlerinden;
Bir zeytin ağacının
Dalındaki özgürlüğü yazarım.
Rutinler boğar insanı bazen,
Perdeler aralanınca yazarım.
Delinin gözünden akıllıyı,
Hastanın gözünden sağlığı,
Tevekkül nazarından
İsyankar bakışı yazarım...
Baharda nergisler
Aşkı hatırlatır bana,
Serinde bir yelek uzatılır sırtıma,
Şefkatten başım döner, yazarım
Sabah güneş girince penceremden,
Mutluluktan çoşarım...
Dilime dolanan şarkıları yaşarken,
Oynak bir türküde sallanırken yazarım.
Seni seviyorum derim sevdiklerime;
On kere yüz kere bin kere...
Her defasında son kez söyler gibi
Dolar taşarım.
Sevmenin
ve
Sevilmenin hazzı ile yazarım....