Gözlerimi kapatıyorum —
ışık sönmüyor,
sadece içeri çekiliyor evren.
Gerçeği görmek için
görmemeyi öğrenmek gerek.
Çünkü hakikat,
gözle değil — suskunlukla parlar.
Bir sır fısıldanır içimde:
“Bakan yanılır, hisseden bilir.”
O an anlarım —
hakikat gizlenmez, sadece çıplaktır.
Maskeler düşünce yüzlerden,
korku kalır en çıplak haliyle;
çünkü sır, korkunun kalbinde saklanır.
Gözler tamamen kapalıyken
dünya daha berraktır,
insan daha dürüst,
Tanrı — bir ayna kadar yakın.
Belki de gerçeğin bedeli budur:
ışığı değil, gölgeyi sevmek;
ve bilmek ki bazen,
uyanmak —
rüyanın içinden geçmektir.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 20.11.2025 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!