Kimi cana can veren kimi can alan gözler
Ruhları sarhoş eden kalplere dolan gözler
Kasti gizli inanma gerçek bakış o değil
Hepsi kat kat boyalı hepisi yalan gözler
(Kadıköy / İstanbul - 1976)
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ruhun dokusu yansıyor gözlere, bakışlara...ve mısralara aktarıldığı gibi yerleşiyor manasıyla yansıyan...gözler ve ruh bütünleşiyor...
tebrikler Zekâi Bey, anlamlı dörtlük...
Gözler ruhun penceresi gibidir.....bakışlar gönülleri dillendirir.....boyalı olsalar bile içinden gerçekler seçilebilir diye düşündüm......çünkü gözler yalanı da yansıtabiliyor anlayana .... kutluyorum.....tüm içtenliğimle..........Saniye Sarsılmaz
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta