dolunayı seyrediyorum akşam vakti
oyle ait degil ki gökyüzünün esmer karanlığına
balata kokuları
alayına agaclar
ufuk yemyeşil
insanlar görüyorum
delicesine kollarını kazımış insanlar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta