Atamın gözlerine benziyordu gözleri,
Gökyüzüne açılan pencere gibi
Masmavi…
Gözlerine baktığımda sonsuz yolculuğa çıkıyordum.
Peki, sonra mı?
Sonra kendimi virane bir sokakta buluyordum.
Ardından,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta