Yığsan dağlarca altını, sarsan ipeğe teni,
Kurduğun saraylar göğe uzansa kat kat.
Sanma ki kandırır ruhu, avutur o seni,
Göz kamaştırsa da dışı, içi bomboş şatafat.
Duvarlar mermer olsa da, ruhun üşür içinde,
Her köşesi zenginlikle ışıldasa nafile.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta