Göz Göze Şiiri - Önder Karaçay

Tüm mevsimler
Karanlık yağıyordu üzerimize
Kitleler gözkapaklarını görmemek için kullanıyordu
Atgözlüklerini gözleri sananlar vardı

İki gözün var
Yumacaksan birini yum

Sevgi de kıt dağıtılmış
Akıl gibi

Gözümüzü kendimiz açmalıyız

Anadan doğdun
Daha kendinden doğmadın ki

Oyuncaklar çocuklardan
Daha uzun yaşıyor

Büyümek istiyorsun

Bir seviyesizi yükseltip
Onun seviyesine düşecek değiliz

Birleşerek güç olmak yerine
Güce kul olmayı seçti
Senden öncekiler

Karnı aç, gözü tokları
Karnı tok, gözü açlar yönetiyor

Tokun gözü doymadığı için
Açın karnı doymuyor

Manzara budur evladım
Gel aç gözünü
Göz göze düşünelim

Önder KARAÇAY