bir bakarsın, ince boylu kumlar ağlar ardından
sararmış itimatlar, gövdesi delik hayaller düşer
uzar çığlıklar özlenmiş ıslak aydınlık sokaklara
kaybolup gider öptüğüm dudakların ateş içinde
varolmak takvimlerden sıyrılıp bir anda
ansızlaşmak belki de buğular içinde çırılçıplak
kabartmak, gümüş gövdesinde bir süvari cepkeninin
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta