Götür Beni Kaderim Şiiri - Arif Taner

Götür beni kaderim, kaderimden hayırlı bir yere.
Mesela gerçekten çıkarsız seven, menfaatlerini düşünmeyen,
İnsana insan olduğu için değer veren insanların olduğu bir yere.
Yada huzur bulacağım, mutluluk veren çok uzak memleketlere.
Bir dağ başı yada sahil kenarı,
Bir nehir yada dağ başı olsun hiç farketmez,
Hakkı bilen halk ile olayım, gördüğüm her şeyde her yerde Rabbim ile olayım.
Gideceğim o yerde yalnızca sevdiklerim sevenlerim olsun.
Baktığım her yerde, gördüğüm her surette mutluluğu huzuru bulayım.

Götür beni kaderim neresi olursa olsun,
Silinsin geçmişim gidelim haydi birlikte,
Gidelim kaderim daha güzel bir yere.

Ben hep sevdim yaratılanı yaratandan ötürü,
Elimden ne gelirse yaptım kırmadım bir gönülü.
Hakkın emri bildim sadece, Sevdim güvendim güvenilmemesi gerekenlere bile.
Artık gidelim kimsenin bulamayacağı çok uzak yerlere.

Acı veriyor sevdiklerimden hep darbe yemek.
İşte buda benim sınavım.
Güvenmemeyi değerli bildiklerimden öğrendim,
Şimdi kalbim yaralı kimselere inanamıyorsam eğer,
Yaşadıklarımdan yaşattıklarından, bana bırakılan mirastır.

Yeni bir sayfa açmaktır duam arzum dileğim Haktan.
Huzurun mutluluğun güvenip sevebileceğim bilmediğim yerlere götür beni varayım,
Muhtaç olmak yazımsa, yalnız Rabbime olayım.

İnanıyorum bir gün elbet gideceğim,
Belki değişecek bir yerde herşey,
Belkide yaşamadan hakka ereceğim,
Kimselere elveda hoşçakalın diyemeden,
Belkide ölüp Vuslata ereceğim..