Nadiren böyle anlar yaşar insan.
Bilsen nası’da ellerimde düğümleniyor
Yüreğimin gömleği.
Çıkmaz sokakların en dibinde
Nadiren oturan insanlar çıkar apartman kapılarından.
Kartondan çiçek beslemek gibi güzelliğine bakmak.
Dokunup da
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta