Düştü yine gönlüme adı sen olan ateş,
Ya sen gel, ya ben geleyim yar ben seni görmem lazım!
Senin güzel ruhun, oldu sanki ruhuma bir eş,
Ya adını ana ana ölmem, ya da benim seni görmem lazım!
Cehennem gibi bu havada, üşütüyor gönlümü ayaz
Pürüssüz ter temiz tenin, ak sütten beyaz
İçimdeki deli diyor ki, sevdanı cadde sokak her duvara yaz,
O deliye uymadan, kimselere duyurmadan, benim seni görmem lazım!
Davudi bir ses, güzel bir gülüşle girdin kanıma
Kıymadan hiç aşkın narını koydun canıma
Burdayım diyerek süpriz yapıp gelsen yanıma,
Kabul etmem ne mazeret ne bahane, benim seni görmem lazım!
Yok derde gelmez isen kör olur görmez gözlerim
Öyle bir haldeyim ki anlatmaya yetmez sözlerim
Bil ki her an her dakka deli gibi seni özlerim,
Korkarsın şu an halimi görsen, benim seni görmem lazım!
Kalemim yazmaz oldu, lal oldu tükendi laflar
Her geçen saniye daha da kötüye gidiyor hallar
Ateş olup yakıyor içimi, dilinden dökülen ballar,
Ne yapıp ne edip bir yolunu bulup, benim seni görmem lazım!
Seni görmezsem eğer, hayalin aklımdan gitmez
Alev alev yanan tenimin ateşi sönmez
Riyaya yalana, al ile kandırmaya hiç aklım yetmez,
Ne diyorsam o, ihtiyacım var sana, benim seni görmem lazım!
Kayıt Tarihi : 4.8.2024 17:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!