Gönlünün derinliklerinde bir sevgili bulacaksın.
Özlediğin zaman ona sarılıp ağlayacaksın.
Rüyalarında kendini onun yanında bulacaksın.
Kelimelerde kaybolup kifayetsiz kalacaksın.
Eğer Leyla birgün çöllere düşerse,
Mecnun'un değerini işte o zaman anlayacaksın...
En yakın dostu aşk bilmek mi zor senin için
Yoksa aşkını tek dostun olarak görmek mi?
Benim için en zoru seni sevebilmek
Peki sevmek aşkını cennete götürmek mi? ? ?
Bir taş parçasına sor neden sert diye
Yalnızlığımın esaretinde kavrulmuş bir güneşsin sen
Her patlama kalp ağrısı, her bir doğuş yeni bir keder
Aşk bu değil midir, seni sevmek her şeye rağmen
Yıldızlar benim yerime sana seni seviyorum der...
Karalamak çok kolaydır bembeyaz bir kağıdı
Felç geçirdi AŞKtan ötürü iki aşık,
Kalpten yukarısı tutmuyor bedenin.
Akıl sayıklıyor kendi kendine
Ben neredeyim?
Zamansal buhranlar sarıyor beynimi,
AŞK bulantılarımdan kusuyorum sensizliği,
Bir şiir vardı bilmem hatırlar mısınız
Saçları siyah gözleri kahverengi;
Başlığı kırmızı içeriği güvercin olan.
Masumiyet zanlısıydı taştan oyma mermerlerin üstünde.
Kalbi hep temizdi, temiz kalacaktı,
Hayattan hayli alacaklı.
Yine yeniden başladı hayat benim için.
Artık kendim için değil sadece senin için yaşıyorum.
Bir yaş olup gözlerinden damlamak için.
Her gece kalbimle savaşıyorum...
Bir sağanak bastırır ıslatır bu yüreğimi.
Aşk imkânsız değil insanlar imkânsızdır
Aşkın bir kanunu, ayrılık zamansızdır
Sadece bir merhem deva olur bu derde
Eğer sevilmezsen hayatın amansızdır...
Aşk yaşlanmış bir çocuk yüreğindedir
Resimlerle süslenmiş dört köşe bir çukur
Sözde aşkın sesi yankılanır kulaklarımda
Peki çığlık atmak mı aşk sonsuza dek
Hep kuru kalmak mı dudaklarımda? ? ?
Nereye baksam sen varsın, resmin gözlerimde
Hayat ne garip değil mi?
Bir bakmışsın hayata gözlerini açmışsın
Bir bakmışsın büyümüşsün
Bir bakmışsın aşık olmuşsun...
Aşk ne garip şey değil mi?
Hayata yeniden başlamak ona son vermek gibidir.
Hüzün rüzgarları yağmura karışmışsa güz kelebekleri ayrılığa gebedir.
Eğer hayatı sevdiğin olmadan da geçer zannedersen.
Bu sadece kan akışını kesmiş olan bir engebedir...
Kader, yavaş adımların hızlı hızlı yürüdüğü bir yoldur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!