Şu martılar buz gibi dert sularını
Kanat kanat öper de doyamaz sanki
Şehrin örtüsünü ve duman yüzlü şairlerini
Bir kaleme damlatır da döker içini inan ki
Ya nöbetler sabahtan kalmış geceye
Ya da sırt üstü yatan tufan meşrepli gardiyanlar
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Seven göstermez zaten...
Çaresizliğini... Ürkekliğini...
Yokluğunu...
O, hep gururludur..
Dertlerini yağmura, rüzgarlara anlatır... Gecenin dilidir, hasret..
Bir şairin bildiği...
Tebrikler İlyas Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta