Gönülden Bakan Gözlerinle, Gönülden Baka ...

Su olsam senin gibi yaşama sessizce aktardım
Duymak istemezdim suyun hışırtısını
Duyduklarımdan biliyorum bunu

Çıkardım yükseklerin en yükseğine
Yaşama alçaklardan bakan alçaklıklar ve alçaklar gibi mi? Bakardım!

Şahsi çıkarına dokunduğunuz hiç kimse tarafından sevilmeme riskini nasıl göze aldın diye sormuştum ya?
Böyle bir sevgiye layık olmak yerine yerin dibine girmek isterdim.

Yanıtım biraz geç oldu biliyorum
Yaşamda her sözünde bir sırası ve zamanı var.
Ne hayalleri kırmak ne de araya duvarlar örmek istemedim.

Uzun sürer yaşamda anlaşılmak

Duvarlar mı ördün ki aramıza
Göremediğim! Bakmıyor olman? Ondan mı?

Gözlerin ufukta sınırların kaybolduğu yerdi.
Hatırlamak mı istemiyorsun, sınır yürekten bakan gözlerinde kaybolduğum yerdi.

İnanmıyor musun? O zaman cesaretin varsa kendi gözlerine sor!
Bu satırların bile orada son noktayı koyarak son bulduğunu!

Uzanıyorum, düşünce ve duygularımla sana, dokunuyorum yüreğine, farkında olmadan

Korkma !
Bu bir özgürlük aşkı türküsü sadece yaşama fısıldıyorum.

İçinde/içimde ne kadar güzellik varsa çekip çıkarıyorum .
Sende gördüğüm sana ait ne kadar güzellik varsa gönül* gözüyle gördüklerimi, sende gönül gözüyle gördüklerini gözlerime sor.

♾️▪️Önder Karaçay ▪️♾️

*Bitmiş bir koşuk değil yaşam boyu yazılacak, hissedilecek, yaşanacak eksik yönleri var daha. Elli beş yıl sonra ki son hali bu duyguları üretti. Yarın ne yaşatır, ne yazdırır? Kim bilebilir!