Gönül Yarası Bambaşka Şiiri - Kasım Kobakçı

Bilirim ki, usulünce bir eseri tamamlamak başka,
Lakin içinde, asıl anlamı gizlemek bambaşka.
Ele alınan bir beyti, yeniden canlandırmak başka,
Dizelerde gizli bir ruhu, kavramak, anlamak başka,
Sözcüklerle, yeni bir dünya yaratmak bambaşka.
*
Ay ışığının kudretiyle dolan, gökyüzü başka,
Uzak diyardan gelen bir gurbetçinin, özlemi bambaşka.
Kime faydası var ki, saklı tutulan bir düşüncenin?
Sözcüklerin asaletinde, anlam derinliği başka,
Her ne kadar benzer olsa da, inciyle kum tanesi başka.
*
Çiçek için bahçıvan, dikeni sular kaygısızca,
Yorulur feryat eden kuş, dağıtır kokusunu yavaşça.
Açılır tomurcukların kalbi, parça parça,
Rengi ve kokusu süsler çiçeği, güzelin değerleri başka,
Her çiçek gül dense de, eşsiz olan bir tanesi başka.
*
Yazgının tecellisi, kötü sanılır bir uğursuzluk,
Kötülük ayrı bir eylem, bayağı bir durum gibi,
Bize bir şeyleri göstermede, örnektir onur,
Yüceliğin parlaklığına örnektir, ayın yüksek makamı,
Kendi feyzin ise, gökteki dolunay gibi bambaşka.
*
Sallanan köle de, sanır kendini padişah,
Kaf Dağı'nda bulur efsanevi Anka'yı, meşhur dev,
Mehmet'e köşk ne gerek, yeterli gelir küçük bir ev,
Gönül saçlarında, göz siyahında parlar,
Başka bir sevda var başta, gönül yarası bambaşka.