Söyle bana, ne bu efsunkâr gözlerin?
Kalbimi kül etti değince ellerin;
Saplanan hançerdi sanki zülüflerin,
Bir bilsen seni ne kadar çok özledim.
Seni tanıdım, renk geldi hayatıma;
Sonra bıraktın beni bir tek başıma,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta