Bir kere düştün mü aşk eline yanarsın
yandın mı yangınının her zerresinde kendini ararsın
göçebe yüreğinle dirhem dirhem azalırsın
varlığa kanat çırparken yokluğa konarsın
uslanmaz bir hal alırsın sürgün şafaklarda
buruk sevinçler yaşarsın artan ızdıraplarda
kendini ararsın baktığın suskun aynalarda
lakin hep sen olursun yanan sevdalarda
Bir tek sen kalsan geride bir tek sana dönebilsem
vurulup düşmeden varabilsem sana kördüğüm çözülse
yüreğim dile gelse sevdam gecikmeden
gözlerindeki cenneti seyre dalsam
inan zor geliyor yokluğun kahrediyor
içimdeki ateş dile gelmez bilirim
lakin canı gönülden yanışım aşka
aşkın bendeki hal sebebi olan sana teslimiyetimdendir bilesin
Büyürken uçurumlar kanatlanabilsem hasretinle
doruklarda kavuşsak uslanmadık uslanmayız
fırtına dinmeden kavuşamayız
hırçın bir o kadar asiyiz
gönül verdiğimiz aşka bedeliz sevgili
Kayıt Tarihi : 16.3.2015 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!