Bir çift nigâhda nev-pîrâye kesb etti bâğ-ı hâbîdem.
Zülf-i şemsinle büründü tenim, kaldım mahzûnem.
Tebessümün gülzâr-ı lutfunla damladı tenime,
Bâğ-ı aşkında ser-medî bend oldum ey mâhbûbem.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta