Hangi parkta sallandı gönül sabahlarım.
Uyumadı rüzgarlarında hiç karanlıklarım.
Gördüğüm yaralı kuşlar kadar çaresizim.
Ağlıyor halime bulutlar,sanki kimsesizim.
Yorgun kollarımda sallanırken ümitlerim.
Tutunduğum dallarımda,kırıldı sevgilerim.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
