(Mahmut Karaer’in “Çaredir elbet gönül gönülden inleyene” nine…)
Ney olmak ister gönül, sükûtla inleyene
Gönülün gönlü kalır, gözünü silmeyene
Gönül neylesin gönül, gönüllü gelmeyene.
………… Sultan olsan faydasız, gönül dinlemez ferman
………… Muhannet cananlardan, gönül bulamaz derman.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta