Yandım bir aşkın ateşinde,
Adını bilmem, kendini bilirim.
Geceyle gündüz arası bir yerde
Sessizliğini zikreder kalbim.
Ne yolum belli ne yönüm,
Sükûttan örülmüş her sözüm.
Bir gül açar içimde ezelden,
Solsa da, kokusu senin özün.
Sürgün değilim, seyrânım ben,
Her hicran, vuslatın gölgesinden.
“Ben kimim?” dedikçe döner devran,
Ben sende yiten bir bendim zaten.
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!