Gönül Köse Şiirleri - Şair Gönül Köse

Kanat ne varsa bendeki
Sene dair....
Kır dök yık devir
Duvarlarımı...
Bak doğusum küllerimden
Peevaneyim...

Bir deli rüzgar türkü söylüyor
Bir tulum karışmışken sesime
Çarparken dev dalgalar yüreğime
Yıkılmıyorum
Martı bağırıyor sesi kulaklarımda
Kanatları ıslık sesi gibi

Gözlerimden yüreğimden hiç düşme
Hep yüreğimin baş tacı ol
Ellerim ellerini hiç bırakmasın yarim
Ömrüm dizlerinde son bulsun..

Ne yana savursan rüzgar gidecek haldeyim
Okşasan saçlarımı kabul edecek haldeyim
Kalkmaz kolum kanadım yardan ayrıyım
Canımdan candan ayrıyım..

Şaşmış pusulam yönümü kaybetmekteyim

Karanlığa sakladığım gözyaşım
Yastığım yorganım sırdaşım
Bitti artık keşkelerim eyvahlarım
Nerde benim bembeyaz umutlarım?

Al siyahları sana gönderdim yar yar

Bir sigara dumanı gibiyim önce tatlı
Sonra kötü bir tad..
Kirpiklerim ağirlaşmış etraf toz duman
Bir duble rakı önümde
Yudumluyorum peşisıra su
Ne anlıyorlar şu meretten..

Bıraktım sevdaya dair ne varsa
Tozlu raflarda tükettigim ömrüm
Ne kadarda katısın diyorum
Sonrada haklısın ...
Gözlerimden düseli cok oldu
Yüreğimdende biliyorsun

Emek bilmeyenden ne beklenir
Kendine saygı duymayan
Sana saygı duyar mı...
Mahallesini sevmeyen
Ülkesini sever mi
Kızsam.ne fayda

Yüreğimin kapıları çarpıyor birbirine
İniltisi göğü delmiş umrumda değil
Nasıl bırakırda gidersin
Bedenimdir geri kalan bilmezsin

Yüreğindeki yerimdeyim ben hala

Bir avuç yürekle düşmek yollara
Cesaretim yok kaybettiğim güvensizliğim
Koyun koyunayız adeta kızgınım..
Onsuz geçen günlere mi yanayım
Boşyere canım dediklerime mi?
Kor olmuş bedenim okyanusa sevdalanmış meğer