Gönül köşkünün sırça sarayı,
Kırılmaya görsün tamir olunmaz.
Yoktur parçası,bulunmaz usta,
Yeniden yapmaya imkan olunmaz.
Pişmanlık nafile,gönül almalı,
Rahmanın katında secde durmalı,
Üç kitaba bile yüzün sürmeli,
Yaralar kabuk bağlar mı ola,
Kırdıysan gönül pişman oldun mu,
Gönlün karşısında affın aldın mı,
Hakta ala huzurunda hesap verdin mi,
Ruhunu huzurda bulunmuş ola.
Yeniden düşsen tozlu yollara,
Selamlar götürsen tüm dostlara,
Yılların ardından tüm sevenlere,
Allahın selamını verdin mi ola.
Gün batımı geçti gece karardı,
Doğmuyor güneş yine sancılı,
Gece bir tül gibi sarsada seni,
Sabahın umudunu getirmiş ola.
Güneş sıcacık sararsa seni,
Kalplerin kapısını aralarmı ola,
Yeni günde sevda çiçek çiçek,
Bu baharda yine açar mı ola.
Farettin ÇAKAL0307
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta