Gönül Borcu Şiiri - Kasım Kobakçı

Ödenemez ki,
    gönül borcu.
Nasıl götürecekler fakat,
    hatıra sandığını,
        o diyardan usulca?
Bir vehametin ortasında,
    bulunan duyguları,
        telaşla saklayanlar.
Yükselince alevler,
    taşıdılar sevdayı,
        kalpten öteye.
*
Bir yabancı kalemden,
    dizeleri yürütüp,
        kendi lisanıymış gibi,
            sunanlar.
Bir mekanizmayı,
    dişliden dişliye,
        işletmek için,
            uzatılan o bağlar,
                deri halkalar.
İşleri aktarıp aktarıp,
    fiilen aktarma yaptıranlar.
Aktarılmış herhangi bir,
    salgına karşı,
        savunması olmayan bedenler.
Kendisine henüz sevgi,
    aşılanmamış fidanlar.