Hayat ağacının gölgesinde,muhabbet sallamayan.
Gecelerin ayazından,hep uykusuz öfkelerini sallar.
Gönül bahçelerinde,aşkın derdiyle çiçek açmayan.
Dallarda kuruyan yapraklarından,her mevsim ağlar.
Hasret rüzgarlarının gölgesine düşerken umutların.
Islanır gönül toprağına düşen,soğuk yağmurlarında.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta