Senin hiç yüreğin sızlamadı ki,
Gönül ağrısı nedir bilmezsin sen.
İçin acırken günlerce kaçarsın,
O tarifsiz hüzün, vicdan azabı gibi bir şeyden.
Bilinmedik bir yerde,
Caddelere vurursun kendini.
Ciğerlerine kadar çırpınırken,
Herkesten saklarsın gölgeni.
Tam şurana yüklenir bir duygu,
Öyleyse şimdi ölebilirim artık.
Her Allah’ın günü dilinde aynı nida,
Sorgusuz sualsiz, çok büyük pişmanlık.
Ruhunu çürütür etine kadar,
Öyle bir yemin ki, sanki boyunduruk.
Tek yalnız bu dünyada sen missin gibi,
Bir sona doğru yaklaşırsın metruk.
İlahi dersin, ben zaten suçluyum, günahkârım.
İsteğim tam bir yok oluşla başlar.
Ümitle korku arasında bir köşede,
Yeniden var edilene kadar.
16 Ağustos 2023 / Çarşamba / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 24.2.2025 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gönül ağrısı, bilmeyenin yüreğinde bir gölge; her sızı, bir yok oluşun eşiğinde kendini bulur."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!