Gel diyor gönül bilmediğim bir yerlere, ama kal diyen bir gönül var içimde.Peki gideceksem neden,
gideceksem kime? ...diye soruyorum ben de.Biliyorum ki kalacağım ama hep bilinmeyene gitti gönlüm, hep imkansızı
aradı.Peki şimdi........şimdi kır çiçeklerini hatırlattı.Yanındakini gösterdi, uzağı düşünürken.Peki güller neden hep uzaktaydı ve
neden onlar seviliyordu? ..Çünkü onlar seviyordu sadece.Ama gördüğünde ömrü kısalıyordu hemen...
Artık seviyorum hemde uzak değil en yakınımdaki kır çiçeğini ama ömrü ne kadar onu bilmiyorum bir de beni......
Evet kalıyorum, gitmek yok diyor gönlüm ve kazanıyor da.......
Kusura bakma gül, artık gülleri de sevmiyorum..çünkü imkansız, çünkü sahte, yalan ve uzaktaki kısa yol.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta