Dizlerde ki yaralar kapanıyor da dil’in açtığı yara kapanmıyor.
İnsan herşeye alışıyor da gönlünün kırgınlığına alışamıyor.
Ne garip insan bir gün en sevdiklerini bile unutuyor da canını acıtanları unutamıyor.
Çok uzun süre görmediğin birinin yüzünü unutabilirsin,
Ama sesleri unutamaz insan,
Beden toprak olur da ruh sonsuza kadar yaşar.
Belli ki sesler o yüzden hep kalır.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta