Gönül Şiiri - Levent Şahin

Al başını git bu diyardan; gönül, bakma geriye,
Ne aşka gerek kaldı ne dosta ne sevgiye,
Dünya tuhaf olmuş dönmüş deliye
Savrul rüzgarda,yağ yağmurla, bırak git gönül

Aşktan yana talihin hiç gülmedi
Dosttan yana çilen bir kez bitmedi
Kıymet bilmez nihayete ermedi
Savrul rüzgarda,yağ yağmurla, bırak git gönül

Birkaç nefesmiş dünyanın varı
Toz-toprakla bitecek her kulun yolu
Sen ne söylersen söyle bellidir sonu
Savrul rüzgarda,yağ yağmurla, bırak git gönül

Dertliyim derdime derman bulmadım
Çok ağladım bir türlü hiç gülmedim
Bu yarayı bilerek hiç sarmadım
Savrul rüzgarda,yağ yağmurla gönül

Aşığım aşkı aşkla aradım
Kimi zaman kalpsizlere rastladım
Çok aradım çok yoruldum anladım
Savrul rüzgarda,yağ yağmurla bırak git gönül.