Gönül, pamuk yumuşaklığındaki bir toprağa benzer.
Eğer verim almak istiyorsan sevgi suyunu eksik etmeyeceksin.
Onu zararlı otlardan koruyacak gerekirse kanınla sulayacaksın.
Gönül tarlası o kadar geniştir ki herkes için bir şeyler eke bilirsin.
Dost için vefa,yar için cefa,RAB için dua...
Ve öyle bir an gelir ki kendini gönlünün toprağına gömersin.
Her insan kendi gönlünün bahçıvanıdır.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta